Önce tebessüm eden yüzüyle, gülen gözleri değdi ruhuma sonra samimi ''merhaba''sı..
Öyleyse benden size doğru samimi bir 'merhaba'yla başlayalım bu ilk yazıya..
Kendine ne kadar samimi ise dışarıya da o kadar samimi oluyor insan.Anlayacağınız kişi önce kendine ne kadar dürüst yaklaşımda, yeri geldiğinde anlayışlı, yeri geldiğinde acımasız, bir saniye durup bunu konuşmalıyız.Konuyu biraz açmak istiyorum.
Eleştirel bir dünya düzeniyle karşı karşıyayız, öyle ki hiçte acıması yok bu düzenin mensuplarının.Yapıcı ve gerçekten karşı tarafın iyiliği için yapılan eleştirilerden bahsetmiyorum.Bunu yapanlar zaten altın kuralın samimiyet olduğunu biliyor.Kendine olduğu kadar karşı tarafa da dürüst ve senin daha iyi olman, fark edemediklerini görmen için ufak bir destek veriyor.Madalyonun öbür yüzünde durum biraz farklı.İnsanlar kendi benlikleriyle ilgilenmeyi bırakmış (gerçi ilgilenme kısmında da giriş bölümünden gelişme bölümüne geçememiş) ve artık önüne kim gelirse dur sen zahmet etme ben senin tüm kusurlarını hemen tarayıcımdan geçiriyorum, şimdi bir güzel yüzüne vuracağım edasıyla yıkıcı, samimi olmakla uzaktan yakından ilgisi olmayan bir üslupla aslında kendi nefretini, eksikliklerini kusuyor.Hiçbirimiz zaten mükemmel değiliz ama hayatlarımızı da eleştiri bombardımanı altında yaşamak için bu dünyaya gelmedik.Bazen bu tarz insanlara sormak istiyorum; karşısındakine böylesi bir acımasızlıkla yaklaşırken acaba kendilerine ne sıklıkta ve ne derece dürüst eleştirilerde bulunuyorlar?Üstüne çıta daha da yükselmiş
durumda.Ne yazık ki eleştiri artık doğru, amacına uygun, insan olmaya yakışır konu ve davranışlarda da bir yer kaplıyor.İşte benim canımı da en çok bu yakıyor.Takdir ve motive etmeye alerjisi olan bir toplum modeli olmaktan yani kısaca iyi kötü, doğru yanlış demeyerek anlamaktan uzak, yargılamaya meyilli bir şekille her şeyi eleştirmekten kurtulmamız gerek.
Çocukluğumdan beri ne fazla eleştirilmekten hoşlanırım ne de üzerine kafa yorup kasıtlı olarak başkalarını eleştirmekten.Anlayacağınız yerli yersiz, acımasız, gereksiz eleştirilerle yaşayan ve bu zemini yaşatanlardan olmak bizi ancak yok eder oysa ki biz var olmak için nefes alıyoruz.Samimiyet bekliyorsak, samimi olmayı öğrenmemiz gerek.Yıkmaktan uzak olan mottomuz; gerekene teşvik hakedene takdir olmalı.
Soru ve görüşleriniz için İletişim adreslerim.
Editör: TE Bilisim
