Bayram geldi ama içimize bayram sevinci değil, tarifsiz bir burukluk yerleşti. Herkes seni konuşuyor Ferdi Başkan…
Siyasetçisi, esnafı, sporcusu, çiftçisi, annesi, babası, çocuğu… Sokakta, kahvede, tarlada, statta… Herkes seni soruyor. Herkes seni bekliyor.
Bir şehir düşünün ki; ilk kez bir başkana bu kadar güvenmiş, bu kadar umut bağlamış, bu kadar sevgiyle sarılmış.
Sen geldin ve Manisa’nın çehresi değişmeye başladı.
Biriken sorunlar çözüldü, sesini kimsenin duymadığı insanlar ilk kez kendini önemli hissetti.
Gençler umuda sarıldı, yaşlılar huzura kavuştu.
Herkes, “işte bizim başkanımız” dedi sana.
Ama şimdi bir sessizlik var şehirde…
Kurban Bayramı hüzne büründü, yüzler asıldı.
Herkesin dilinde tek bir cümle:
“Ferdi Başkan gidecek mi?”
Gitme Başkan…
Gitme ki bu şehir yeniden bayramları neşe içinde kutlasın.
Gitme ki çocuklar yeniden umutla yarınlara baksın.
Gitme ki Manisa yine kendini güçlü hissetsin.
Bu şehir seni bağrına bastı. Çünkü sen bu şehrin aynasısın.
Bizden birisin.
Mütevazı duruşunla, kararlılığınla, adaletli tavrınla herkese örnek oldun.
Sadece bir belediye başkanı olmadın, bir ağabey, bir dost, bir evlat oldun bu halka.
Evet, zor bir dönemden geçiyoruz.
Belki iftiralar, belki baskılar, belki tehditler, belki yorgunluklar…
Ama bu halk seni, en karanlık zamanlarında ışık olmak için seçti.
Pes etmeyeceğini biliyoruz.
Çünkü sen bu şehrin karizmatik liderisin.
Çünkü sen gücünü halktan alan bir başkansın.
Sana olan güven sarsılmadı, aksine daha da güçlendi.
Bugün binlerce insan kalbinde aynı duayı taşıyor:
“Başkanım gitme kal bu şehirde!”
Bu sadece bir talep değil, bu bir gönül çağrısı.
Manisa olarak çağırıyoruz seni:
Kal Ferdi Başkan.
Kal ki bu şehir seninle daha güzel olmaya devam etsin.
