EN KRİTİK SAYI

NEDEN ÇÖZÜLEMEDİ? Bütün mesele işte bu soruda. Manisa’nın çöpü yıllardır Turgut Özal Mahallesi’nin bitişiğindeki alanda vahşice depolandı. Çöpler üst üste döküldü. Yağmur yağdı, güneş yaktı, karlı hava soğuttu. Ama doğa Spil’in eteklerindeki bu katliamın hesabını zaman zaman bize sordu. Çöplükten dumanlar yükseldi günlerce. Metan gazı sıkıştı, metan gazı patladı. Alevler yükseldi, şehrin bir bölümünü ağır kokan duman kapladı. Turgut Özal Mahallesi’nin muhtarı da, vatandaşlar da yıllarca isyan etti. O bölgedeki arsaların değeri pul oldu. En kötüsü; vahşi çöp depolama sahasında biriken yağmur ve sel suları çöplükten süzülerek yer altına indi. Toprağın üstü yetmezmiş gibi yerin dibini de kirlettik. Çöp depolama sahasının kuş uçuşu 3-5 km ötesindeki kaynaklardan da Manisa’ya içme suyu sağlandı. Bugüne kadar içme suyuna çöplükten sızıntı olduğunu düşünmüyorum. Ancak bu durumun sonsuza dek böyle gitmeyeceği de ortadaydı. Manisa, Türkiye hatta dünyada çöplük patlamalarına pek çok defa şahit olduk. Hatta bunlardan bazıları ölümlerin yaşandığı facialarla sonuçlandı. 23 Nisan 1993’te İstanbul – Ümraniye çöplüğündeki patlamada 39 kişi ölmemiş miydi? Manisa’da çöplükten çıkan yangın Spil Dağı’na sıçramadı mı? Neyse ki işte bu sorunların hepsi ve çok daha fazlası Manisa için artık geride kalıyor. 85 Milyon TL tutarındaki dev yatırımla Manisa Büyükşehir Belediyesi Uzunburun Katı Atık Bertaraf Tesisi’nin temelini attı. O törende şunu düşündüm. Bu sorun bugüne kadar neden çözülmedi? Aslında cevabı çok da zor değildi.

• Çöpler evin önünden toplandığı sürece, çöplük sorunu hiçbir zaman vatandaşın umurunda değildi.
• Çöplük ve çevre sorunu çöp üreten her evin meselesi iken şehirde sadece bir iki mahalle rahatsız oluyordu.
• Modern bir çöp depolama tesisi dev yatırım gerektiriyordu.
• İşte tüm bu sebep ve sonuç ilişkileri alt alta eklenince de bugüne kadar iş başına gelen kamu yöneticileri çok da kararlı bir biçimde meselenin üzerine gitme gereği duymadılar.

Ancak Manisa Büyükşehir Belediye Başkanı Cengiz Ergün öyle yapmadı. Böyle gelmiş, böyle gider demedi. Çöplüğe trilyonları gömsem kimse görmez, onun yerine park, bahçe, yol, kaldırım vb. makyaj türünden üst yapı yatırımlarına ağırlık vereyim diye de düşünmedi. O ve ekibi Manisa’nın geleceğini hesap etti. En basit bir örnek. Turizm kenti olmak isteyen Manisa’nın daha modern bir çöp depolama sahası dahi yoktu. İşte bu yapıldı. Korkmadı, yılmadı ve kangrene dönen meselenin üzerine cesaretle yürüdü. Tesis bir yıl sonra kısmen, iki yıl sonra tamamen hizmete girecek. Turgut Özal Mahallesi ve çevresindeki vatandaşlar rahat nefes alacak. Dahası eski çöplük zaman içinde rehabilite edilerek yeşil alana dönüşecek. İster misiniz bir gün çocuklarımız oradaki yeşil alanda piknik yapsınlar ve oradaki mis gibi havayı soluyup eşsiz doğa manzarasına bakarak “Bir zamanlar burası şehir çöplüğü imiş.” desinler. Yeni tesiste ise çöpler türüne göre bir bir ayrışacak. En son kalan posa da tarımsal gübre olarak değerlendirilecek. Kirlilik yok, sorun da yok. Teşekkürler Manisa Büyükşehir Belediyesi, teşekkürler Cengiz Ergün. Umarım en kısa zamanda diğer ilçelerimizde de bu tesisler kurulur ve Manisa topyekün çöp sorununu ayrıştırarak yok etmiş modern bir kent olur. *** 40 yıllık sorunun ardından gelelim haftaya damgasını vuran 43 sayısına. Gölmarmaralı Büyükşehir Belediye Meclis Üyesi Ahmet Cülen AK Parti’den istifa etti. Olay camia içinde geniş yankı uyandırdı. Çok şaşırmadım. Çünkü Perşembe’nin gelişi, Çarşamba’dan belliydi. Belki Ahmet Cülen’in istifasını beklemiyordum ama Manisa Büyükşehir Meclisi’nde AK Parti Grubu’nun bugüne kadar ortaya koyduğu siyasetin bu türden sonuçlar doğuracağı belliydi. Bu çok normal. Her ne kadar istifa eden meclis üyelerine parti içinde tepkiler oluştu. Saygı duymak lazım. Ama eğer sürü dağılıyorsa bunun hesabı çobandan sorulur. Ahmet Cülen dün de Demircili Bağımsız Meclis Üyesi Hüseyin Akkurt ile beraber MHP saflarına geçti. Bu yeni durum meclisteki kritik dengeleri yerinden oynattı. AK Parti 43, MHP 37, CHP 6, Bağımsız 2 oldu