BANA BUGÜN DE ''SOMA'' BABA..

BANA BUGÜN DE ''SOMA'' BABA.. Soma'da hayatını kaybeden Maden İşçilerimizin toprağı bol ruhları şad olsun; Bazı sabahlar erkenden çıkardın evden baba..Ben,sabah ezanıyla yüzüme vurmaya başlayacak güne telaşım olmadan sıcacık yatağımda uyurken sen hazineleri yer altından çıkarmak için koşardın adeta..Hazine diyordun kapkara kömüre baba..Alın terinle kazandığım ekmeğimiz o bizim, hazinemiz diyordun her akşam bir göz odalı evimizde soframız kurulduğunda..Asıl hazinemiz senin altın yüreğindi baba..Çocukların için ve onların anası olan eşin için gün aşırı kapkara kömüre boyuyordun yüzünü,ellerini.. Bazı akşamlar geç çıkardın evden baba..Hatırlıyorum da ''Vardiya'' nedir diye sormuştum bir akşam sana..Benim daha güneşli günlere uyanmam için saati önemsemeden çok çalışman gerektiğini söylemiştin bana..Vardiya öyle bir şeydi galiba..Oysa ki senin o büyük kalbin her atışında, sevgisinin fedakarlığı asıl ömürlük mesainmiş baba.. Kapkara kömüre boyuyordun yüzünü,ellerini diyorum ya ..Bazen eve üstün başın simsiyah, kapkara gelirdin ve sen evin kapısından girdiğinde ben sana sarılmak için koşardım..Kıyafetlerinin pis olduğunu söylerdin bana ben aldırış etmez yine de sarılırdım ... Kömür karasına boyanmış pantolonunun cebinden bir gofret çıkarır bana sürpriz yapardın.. Bazı günler çalışmazdın bana ve anneme vakit ayırmaya çalışırdın baba..Hani o hep istediğim ışıklı spor ayakkabılardan almıştık doğum günümde pazardan.Dünyalar benim olmuştu..Hani anneler gününde anneme çarşıdaki tokacıdan kolye almıştın ve bana seçtirmiştin kolyeyi ''annem''yazıyordu kolyenin üzerinde, annem o gün ağlamıştı mutluluktan... Daha dün gibi hafızamda ...Her yıl haziranın ikinci haftası pazar günü beni alır dedemin yanına götürürdün baba..Burası dedenin son uykusuna yattığı yer derdin ve dedemin mezarına yeni çiçekler ekerek babalar gününü kutlardık.Gözlerin dolardı da belli etmemeye çalışırdın bana.. Sen gittiğinden beri çok yağmur yağdı baba..Her yağmur yağışında toprakta ki kömür kokusu burnumu sızlatmaya yetti.... Bugün babalar günüymüş televizyondan duydum,takvimden bir haber gün hangi gün bilmeden yaşıyorum baba..Ben hala 13 Mayıstayım baba..Annemin gözleri yine dolmuştu meğer babalar günü olduğunu bilmeyeyim daha çok üzülmeyeyim diyeymiş ama ben şehit çocuğuyum bana ömür boyu senin acının günü baba.. Ben bugün her babalar gününde seninle yaptığımız gibi dedemin mezarına yeni çiçeklerde ekicem ama bugüne kadar hiç bir babalar gününde yapmadığım birşeyi daha yapıcam.. Bu babalar gününde senin mezarına gelip bildiğim bütün duaları edicem.Yanına gelirken bana aldığın spor ayakkabılarımı giyicem zaten annem hiç çıkarmıyor kolyeyi boynundan o senin yadigarınmış her göz yaşında kolyeyi öperek güç dileniyor .Merak etme babacım annemin elinden tutarak gelicem yanına, bilesin ki yanımızdasın her an sen bunu hiç unutma.. Ama söz veremiyceğim bir konu var elbet..Dedemin mezarının başında gözlerin doluyordu her babalar gününde..Ben senin mezarının başında hıçkırıklara boğulacağım baba.. Bundan sonra yokluğunun her günü her babalar günü soğuk geçicek bize babacığım..En sert kışlarda kömür karasına talip olmuycaz. Bize- sonsuz hasreti- öğrettiği için kap kara kömüre kap kapara sitemli ve sana özlemli, her saniye duacı olucaz babacım. Kıyafetlerinin pis olduğunu söylerdin ben aldırış etmez yine de sarılırdım ya baba . İyiki de çok sarılmışım,,Keşke daha çok sarılabilseydim sana.. Babalar günün bembeyaz olsun babacım.. Not:Tamamen hislerime ve yaşanılan faciaya yönelerek oluşturduğum bir yazıdır. Reelde çok daha ağır hikayeler olduğundan eminim, ben sadece Soma'da yaşanan Maden Faciasında hayatını kaybeden baba vasıflı şehitlerimize bu babalar gününde çocuklarının duygularını yazıyla canlandırma gayretinde bulundum.